เมื่อปี 1970
นักสร้างภาพยนตร์ชาวญี่ปุ่นเริ่มทดลองใช้เทคนิคการสร้างภาพยนตร์การ์ตูน
ซึ่งได้แรงบรรดาลใจมาจาก ภาพยนตร์การ์ตูนใน สหรัฐอเมริกา และ ยุโรป แต่ไม่ยอมรับ
เพื่อที่ญี่ปุ่นสามารถสร้างภาพยนตร์การ์ตูนของตนเอง ปลายปี 1970
ภาพยนตร์การ์ตูนญี่ปุ่นได้พัฒนาลักษณะเฉพาะตัวขึ้นจนสามารถแบ่งแยกออกจากภาพยนตร์การ์ตูนของสหรัฐอเมริกาได้อย่างชัดเจน
ในทศวรรษที่ 1980 อะนิเมะได้รับความนิยมกว้างขวางในญี่ปุ่น
ทำให้ธุรกิจการสร้างอะนิเมะเจริญเติบโตอย่างรวดเร็ว และในทศวรรษที่ 1990 และ 2000
ชื่อเสียงของอะนิเมะได้แพร่ขยายไปยังนอกประเทศญี่ปุ่น พร้อม ๆ กับการขยายตัให้
ความบันเทิงเหมือนภาพยนตร์ โดยมีแนวเรื่องหลากหลายและ ครอบ คลุม
แนววรรณกรรมเกือบทุกแนว อะ นิเมะส่วนใหญ่ถูก สร้างขึ้น เป็นตอนๆ เพื่อ
ฉายทางโทรทัศน์ ส่วนหนึ่งถูกสร้างเป็นภาพยนตร์การ์ตูนเรื่อง ยาว เพื่อ
ฉายในโรงภาพยนตร์ และอีกส่วนหนึ่งถูกสร้างเป็นตอนๆ เพื่อ ขาย ตรง ในรูปแบบดีวีดี
วีซีดี หรือวีดิโอ ดูมีการทำตอนเฉพาะที่เรียกว่า โอวีเอ อะ
นิเมะหลายเรื่องถูกดัดแปลงมาจากมังงะ นอกจากนี้ยังมีอะนิเมะที่ถูก นำ ไป
ดัดแปลงเป็นละครโทรทัศน์อีกด้วย วของตลาดอะนิเมะนอกประเทศสำหรัอนิเมะมีอยู่หลายแนวเ
เช่นเดียวกับภาพยนตร์ ยกตัวอย่างเช่น แอคชัน , ผจญภัย , เรื่องสำหรับเด็ก , ตลก
, โศกนาฏกรรม , แฟนตาซี , สยองขวัญ , ฮาเรม , โรแมนติก lและนิยายวิทยาศาสตร์บคนที่ชื่นชอบ
http://www.thonglang.ac.th/images/st-webonline/web-st2559/Panchanok-02/P1.html
http://www.thonglang.ac.th/images/st-webonline/web-st2559/Panchanok-02/P1.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น